वेदना (कविता)
जनयुद्ध अत्कै छाडी दिल्ली साइत सा¥यौं ।
संसदवादी हुने भए गरीबलाई किन मा¥यौं ।
सहिदको रगत पोल्छ छिपेका कुरा खेल्छ ।
पर्खी हुर्न सक्पनुपर्छ माटोले के–के बोल्छ ।
सुनको पितल हुनेभए पाइन किन चोप्नु ।
भोलिपल्ट रुनेभए मौका किन छोप्नु ।
आमालाई रुवाएर संसार किन पुग्नु ।
जाँ जाने हो आफै जानु अ किन ढुक्नु ।
आफ्नै माटो आफ्नै बाटो हिँड्न सक्नुपर्छ ।
सच्चा माओवाद के हो ? चिन्न सक्नुपर्छ ।
अवसरवादी ढुमुले माओवादी हुन ।
आफ्नै बाटो हिँड्नेलाई कसैले छुन्न ।
नरेश्वर अधिकारी
वीरेन्द्रनगर–२१, बस्तीपुर, सुर्खेत
साझा बिसौनी संवाददाता ।